توزیع ثروت در سازمان، به معنای نحوه تقسیم منافع، درآمدها و فرصت‌های مالی میان ذی‌نفعان مختلف مانند کارکنان، مدیران، سهام‌داران و جامعه است. هدف از توزیع عادلانه ثروت، ایجاد توازن میان پاداش تلاش فردی و منافع جمعی سازمان است تا انگیزه، بهره‌وری و عدالت سازمانی حفظ شود.

در بسیاری از سازمان‌ها، تمرکز صرف بر سود سهام‌داران یا مدیران ارشد، باعث می‌شود فاصله درآمدی میان سطوح مختلف کارکنان افزایش یابد. چنین نابرابری‌هایی به مرور زمان منجر به کاهش انگیزه، احساس بی‌عدالتی و افت کارایی می‌شود. در مقابل، سازمان‌هایی که نظام پرداخت و پاداش خود را بر پایه عملکرد، ارزش‌آفرینی و مشارکت واقعی افراد تنظیم می‌کنند، از سطح بالاتری از وفاداری و رضایت شغلی برخوردارند.

توزیع ثروت فقط پرداخت حقوق نیست؛ بلکه شامل فرصت رشد، آموزش، سهیم‌سازی در سود، و عدالت در ارتقا نیز می‌شود. سازمانی که ثروت را صرفاً در قالب ارقام مالی می‌بیند، از بعد انسانی توسعه غافل می‌ماند. در حالی‌که سرمایه انسانی ارزشمندترین دارایی هر سازمان است و باید سهم منصفانه‌ای از ارزش خلق‌شده داشته باشد.

در نهایت، عدالت در توزیع ثروت نه تنها یک ضرورت اخلاقی، بلکه ابزار حفظ پایداری سازمانی است. سازمان‌هایی که منافع را به‌طور متوازن میان همه اعضا توزیع می‌کنند، اعتماد، همکاری و خلاقیت را تقویت کرده و به جای نابرابری، فرهنگ هم‌افزایی را نهادینه می‌سازند.

دکتر عباس خداپرست

#توزیع #ثروت #سازمان #دکتر_عباس_خداپرست #عباس_خداپرست #مدیر #قدرت #برابری #مدیریت #کارکنان