طلا و بازار پولی ایران در دوره تحریم
تبدیل پول نقد به طلا از دیرباز یکی از مطمئن‌ترین روش‌های حفظ ارزش سرمایه در برابر تورم و نوسانات ارزی به شمار می‌رفته است. طلا به‌عنوان یک دارایی جهانی و کمیاب، در شرایط بی‌ثباتی اقتصادی یا تحریم‌ها جذابیت بیشتری برای سرمایه‌گذاران پیدا می‌کند. برای فرد، این اقدام نوعی «پناهگاه امن» ایجاد می‌کند که ارزش دارایی‌اش را از کاهش قدرت خرید پول ملی محافظت می‌نماید.
از منظر اقتصاد ملی، نگهداری بخشی از سرمایه‌های خانوارها به شکل طلا می‌تواند مزایا و چالش‌هایی داشته باشد. مزیت نخست آن، جلوگیری از فرار سرمایه به ارزهای خارجی است؛ زیرا وقتی مردم به‌جای خرید دلار یا یورو به سمت خرید طلا می‌روند، فشار کمتری بر بازار ارز وارد می‌شود. همچنین، تقاضای داخلی برای طلا می‌تواند صنایع مرتبط با طلا و جواهر را رونق بخشد و اشتغال در این بخش را افزایش دهد.
اما این روند چالش‌هایی هم به همراه دارد. اگر بخش بزرگی از نقدینگی کشور به خرید و نگهداری طلا اختصاص یابد، منابع مالی از چرخه تولید و سرمایه‌گذاری مولد خارج می‌شوند. در نتیجه، رکود در بخش واقعی اقتصاد می‌تواند تشدید شود. به همین دلیل، دولت‌ها معمولاً با سیاست‌های مالی و مقرراتی سعی می‌کنند توازن را حفظ کنند.
برخی از مقررات رایج در این حوزه شامل:
- شفافیت معاملات طلا برای جلوگیری از پول‌شویی یا قاچاق.
- وضع مالیات یا عوارض بر خرید و فروش کلان طلا به‌منظور کنترل سفته‌بازی.
- ایجاد ابزارهای مالی مبتنی بر طلا (مانند صندوق‌های سرمایه‌گذاری یا اوراق سکه) تا سرمایه‌گذاران بتوانند بدون احتکار فیزیکی طلا، دارایی خود را مدیریت کنند.
در نهایت، تبدیل پول به طلا اگرچه برای افراد یک راهبرد معقول جهت حفظ ارزش دارایی است، اما در سطح کلان اقتصادی نیازمند مدیریت هوشمندانه و سیاست‌گذاری متوازن است. تنها با ترکیب این سیاست‌ها می‌توان از مزایای آن برای ثبات اقتصادی بهره برد و از پیامدهای منفی مانند کاهش سرمایه‌گذاری مولد جلوگیری کرد.
دکتر عباس خداپرست
#اقتصاد #اقتصاد_ملی #دکتر_عباس_خداپرست #عباس_خداپرست #مدیریت #حکمرانی_اقتصادی #طلا #پول #بازار_پولی
